Chirurgie

Hey mensen,

Sorry voor de laatste tijd geen berichtjes, huiswerk had ik in overvloed haha, en de nodige zaken die ik moet regelen voor mijn volgende stage.

Naja zoals ik jullie al wel had vertelt werk ik nu op cirurgie, om daar voor school aan het werk te zijn. Zoals het al zegt is het eigenlijk een hele brede afdeling (qua specialsatie bah jullie nemen alles wel heel letterlijk). Het is niet zoals in nederland waar alles netjes is opgedeelt. Hier liggen de mensen van de orthopedie, maag darm operaties, urologie gewoon allemaal lekker bij elkaar op de kamer. Wat het eigenlijk wel weer moeilijk maakt omdat je dan van alle specialisaties op de hoogte moet zijn om mensen te kunnne verzorgen. Artsen hebben daarintegen wel weer een specialisatie die voor hun patienten zorgen.

Ik heb namelijk laatst geteld dat er meer artsen (artsen en artsen in opleiding) zijn dan verpleegkundigen. Vandaag telde ik in een kamer met 6 patienten 26 artsen en dat is zonder gekheid. De artsen in opleiding krijgen ook secht betaald omgerekend is het per maand 40 euro. Ze zijn dus genoodzaakt om naast de onmogelijke diensten die ze draaien (soms 33 uur achtereen). Ook nog een bijbaantje te hebben om de studie te kunnen betalen.

Naja het is allemaal wel wennen op een nieuwe afdeling het is namelijk zo dat niemand er engels spreekt en ik dus met mijn minimale spaans me hele dag moet zien te redden. Dit valt me soms erg tegen en ik ben dan blij als er een engels sprekende patient is. Dat ik eindelijk een keer een normaal contact heb met een patient. Veel dingen gebeuren hier ook anders zoals ik al een keer eerder had beschreven. ‘s ochtends wassen word bijna niet gedaan en als het gebeurt doet meestal de familie dit. En als we al helpen dan is het een keer 1 uur voor je gewassen word. En ja dit brengt de nodige onfrisse luchtjes met zich mee haha.

Verder worden hier behandelingen uitgevoerd die ik nog nooit heb gezien. Voor mensen met een zwakke maag sla deze alinea over. Bij een bovenbeen of onderbeen fractuur word deze namelijk gezet en word er een pin door het bot heen geplaatst. Vervolgens worden aan deze pin zo’n 6 kilo aan gewicht gehangen om te zorgen dat het been in de goede positie blijft. Naja niet iets wat je toejuicht laten we maar zeggen. Verder is hygiene hier ver te zoeken en helaas het gebrek aan materiaal zorgt ervoor dat je heel creatief met plakband word. Van de infuuszakken ophangen tot infuus afplakken. Maar ook naam kaartjes, bevesegingsystemen voor gewichten aan je been. Als indentificatie bij overlijden ( word informatie opgeschreven en vervolgens over de borstkarst geplakt) pleisters, ook worden hier hechtpleisters van geknipt enzovoort enzovoort. Ik denk dat jullie je nou wel een voorstelling erbij kunnen maken.

De verdere omstandigheden zijn eigenlijk ook slecht er is eigenlijk geen laken dat niet te oud is. Ze zijn allemaal versleten en meestal met gaten. Er zijn geen kussens hier gebruiken ze een opgevouwd laken voor.

Ik moet eerlijk zeggen dat het soms moeilijk is om dingen aan te zien, omdat het toch eigenlijk nog een ontwikkelingsland is geld overleven. Geen geld betekend geen eten naja geen eten... zo werkt het hier echt je ziet soms van over de 70 nog aan het werk om geld bij elkaar te krijgen. Denkend aan als je ouder word je meer kans hebt om ziekten op te lopen. Zal dit meestal wel voor medicijnen zijn. En soms is dit in het ziekenhuis ook waarneembaar, zo was er een keer een familie die hun moeder wel moesten laten overlijden omdat er niet genoeg geld was voor een operatie. Dit is hart verscheurend en maakt je ook bewust van hoe wij het ‘beter’ hebben dan hier. Je word hier elke dag meer dankbaar.

Ik heb nog even een paar foto’s op me album geknalt van nog een weekend in Guadalajara met nieuw gemaakte vrienden :P haha tot snel mensen.
http://Picasaweb.google.com/blackgear